Lees de punten hieronder en
Hou ik je nu een spiegel voor?
- Tussen alle luiers, fruithapjes, ongelukjes naast de wc (‘mama ik was net te laat..’), to-do lijstjes en het gezin draaiende houden weet je bijna niet meer wie jij, voor je moeder zijn, was. Eigen tijd vind je lastig in te plannen, want je bent toch moeder? Dit hoort er toch eenmaal bij? De woorden ’Mijn tijd komt wel weer…’ rollen vaak uit je mond. Balans vinden tussen moeder en vrouw zijn vind je enorm lastig.
- Terwijl je snel even boodschappen wilt doen, wijst je kleine een zak snoep aan. Uiteraard maakt hij er een ware onemanshow van en ligt hij krijsend op de grond in de supermarkt. Het duurt niet lang voordat de eerste blikken jouw kant op komen. Is het lief bedoelt of zie je daar toch afkeuring op die vrouw haar gezicht? Alle adviezen, informatie en tips lijken als sneeuw voor de zon te zijn vertrokken en krijg je dat onzekere gevoel weer. Die eeuwige onzekerheid die als een schaduw over het moederschap heerst.
- Je word wakker door het gehuil van je kleine. Kaarsrecht zit je op in bed. ’Pff, daar gaan we weer!’ Manlief draait zich nog even een keer om. Tuurlijk “hoort hij niks”. Terwijl je naar je kleintje strompelt door de gang doet alles zeer. Pijn van de moeheid, stress en roofbouw op je eigen lichaam. Terwijl jij je kleine probeert te sussen wil hij maar niet stil worden. Je voelt tranen opkomen wellen en probeert die brok achterin je keel weg te slikken. Je twijfelt of je wel geschikt bent voor het moederschap.
- Je raast al haastend en stressend door op de automatische piloot. Terwijl je aan het puzzelen bent met je kleine is jouw aandacht bij de was, boodschappen, pakketje dat je nog moet wegbrengen, de volgende maaltijd en dat telefoontje dat je nog moet plegen. De onrust voel je door je lichaam stromen. Je kleine word ongeduldig en begint te protesteren en je oudste klimt nog even op je rug. Ze willen jouw aandacht want ze merken dat je er niet bij bent met je hoofd. Genieten van het moederschap, wanneer gaat dat eens gebeuren?
- Het liefst doe je heel veel en alles goed voor je gezin. Daardoor ga je zelf over je eigen grenzen heen, en anderen uiteindelijk ook. Grenzen aangeven vind je toch wel wel erg lastig.
